Jak zapewne wiecie z mediów społecznościowych, ostatnio byłam na urlopie. Na ten czas na blogu nastała cisza – mogłam oczywiście zaplanować kilka wpisów (myślałam nawet o tym), ale… wolałam nie. Czemu? Dlatego, że czasami po publikacji nagle okazuje się, że mam literówkę. Albo złe formatowanie. O błędach merytorycznych nie wspominając. A jako, że jestem perfekcjonistką, od razu po wyłapaniu takich błędów chcę je poprawić. Na urlopie nie mam i nie chcę mieć czasu na takie rzeczy.

Na urlopie chcę mieć czas dla siebie, Mojego, rodziny, znajomych.

Wszelkie czynniki, które na co dzień mnie rozpraszają, chcę wyłączyć. Te czynniki to na przykład:

• maile różnego typu: od ofert po prywatną korespondencję
• aktualności ze stron, które obserwuję
• posty znajomych o tym, co jedli i pili, albo gdzie są
• powiadomienia dotyczące bloga i fanpejdża
• informacje z pracy dotyczące osób/projektów

Na czas urlopu zostawiam to wszystko. Wyłączam internet i komputer. Mój umysł zajmują tylko morze/góry/jeziora itp. Najważniejszy problem dnia to to, czy zjem na obiad burgera czy pizzę. Nie muszę się nigdzie spieszyć (no chyba, że wykupiłam wycieczkę i muszę zdążyć do autokaru). Z tym się wiąże to, co lubię najbardziej – nie muszę nosić zegarka.

Wiem, że nie wszyscy chcą i umieją wyeliminować wymienione wyżej czynniki. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że wraz z wyższym stanowiskiem i większymi obowiązkami przychodzi większa odpowiedzialność. Ale w teorii, gdy sam szef szefów w danej firmie idzie na urlop, firma nadal powinna normalnie funkcjonować. Jeśli okazuje się, że urlop 1 osoby blokuje pracę innym osobom, to znaczy, że coś zostało źle w firmie zaprojektowane.

Wiadomo, zdarzają się różne przypadki. I na prawdę potrzebny jest kontakt pracownik <=> praca w trakcie urlopu tego pracownika. Ale jeśli już okazuje się, że musimy przerwać osobnikowi X wypoczynek na Hawajach czy w innym Honolulu, to może zastosujmy się do kilku zasad:

• jeśli X nie wyraził(a) zgody na kontakt w trakcie urlopu – wyślijmy mu/jej firmowego maila. Jeśli będzie chciał(a), w wolnym czasie sprawdzi pocztę. Jeśli nie będzie chciał(a) – sprawdzi po powrocie.
• jeśli X wyraził(a) zgodę na kontakt telefoniczny w trakcie urlopu – trzymając w ręce telefon zastanówmy się, czy nasz problem jest na pewno aż tak ważny? Czy na pewno nie ma nikogo innego, kto może nam pomóc w tej sytuacji? Czy X będzie miał(a) możliwość udzielenia pomocy np. nie posiadając dostępu do internetu w celu zdalnego połączenia się z komputerem? A przede wszystkim, czy pora dnia (z uwzględnieniem stref czasowych!) jest odpowiednia?
• jeśli X wyraził(a) zgodę na kontakt w trakcie urlopu i obiecał(a) stałą dostępność telefoniczną/mailową – to znaczy, że nie idzie na urlop 🙂 Po prostu będzie pracował(a) w mniejszym przedziale godzin i w innym miejscu. Ale w głowie ciągle będzie miał(a) pracę. A chyba nie o to chodzi w urlopie.

Moim wskaźnikiem dobrego urlopu jest to,

jak szybko zapominam dni tygodnia.

Dat nigdy nie pamiętam, ale skoro w danym momencie nie mam pojęcia, czy jest piątek, czy poniedziałek (i w sumie jest mi to kompletnie obojętnie) – to znaczy, że jestem kompletnie zrelaksowana i wypoczywam na 100%.

A nawiązując do tytułu posta – dla mnie urlop jest po prostu przyjemnym odwykiem od pracy i mediów, które otaczają mnie na co dzień.